De Big Flip-thesis wint aan populariteit in de financiële wereld en beschrijft het misplaatste geloof van de markt in het pad van inflatie en beleidstarieven.
Onderstaand artikel is een gratis volledig stukuit een recente editie van Bitcoin Magazine PRO, de premiummarktennieuwsbrief van Bitcoin Magazine. Om als een van de eersten deze inzichten en andere on-chain bitcoin-marktanalyses rechtstreeks in uw inbox te ontvangen, Abonneer nu.
De Grote Flip
In dit artikel gaan we in op een macrothese die steeds meer aan populariteit wint in de financiële wereld. De “Big Flip” werd voor het eerst geïntroduceerd door een pseudonieme macrohandelaar INArteCarloDossen is gebaseerd op het schijnbaar misplaatste geloof van de markt over het pad van de inflatie en vervolgens het pad van de beleidsrente.
Om de stelling te vereenvoudigen, was de Big Flip gebaseerd op de veronderstelling dat een dreigende recessie in 2023 verkeerd was. Hoewel de rentemarkt volledig had ingeprijsd in de overtuiging dat een naderende recessie waarschijnlijk was, kan het langer duren voordat de grote ommekeer en de recessietijdlijn zich voltrekt. Deze verandering in marktverwachtingen kan met name worden bekeken via Fed-fondsfutures en short-end rentes op Amerikaanse staatsobligaties.
In de tweede helft van 2022, toen de marktconsensus omsloeg van het verwachten van diepgewortelde inflatie naar desinflatie en een uiteindelijke economische krimp in 2023, begon de rentemarkt meerdere renteverlagingen door de Federal Reserve in te prijzen, wat voor aandelen de rugwind bood vanwege deze verwachting van een lagere disconteringsvoet.
In “Geen beleidsspil in zicht: “Hogere voor langere” tarieven aan de horizon”, schreven we:
“Naar onze mening zal het beleid van de Fed, totdat er een significante vertraging is in de 1-maand en 3-maands geannualiseerde metingen voor maatregelen in de ‘sticky bucket’, voldoende restrictief blijven – en zelfs verder kunnen verkrappen.”
“Hoewel het waarschijnlijk niet in het belang is van de meeste passieve marktdeelnemers om de activaspreiding van hun portefeuille drastisch te wijzigen op basis van de toon of uitdrukking van de Fed-voorzitter, geloven we wel dat “hoger voor langer” een toon is die de Fed zal blijven communiceren met de markt.
“In dat opzicht is het waarschijnlijk dat degenen die agressief de beleidsspil proberen te leiden, opnieuw buitenspel komen te staan, in ieder geval tijdelijk.
“Wij geloven dat een hogere bijstelling van de renteverwachtingen mogelijk is in 2023, aangezien de inflatie hardnekkig blijft. Dit scenario zou leiden tot een voortdurende verhoging van de tarieven, waardoor de prijzen van risicoactiva lager zouden worden om hogere disconteringsvoeten weer te geven.”
Sinds de publicatie van dat artikel op 31 januari zijn de Fed Funds-futures voor januari 2024 gestegen met 82 basispunten (+0,82%), waarmee drie volledige renteverlagingen die de markt oorspronkelijk verwachtte in 2023 tenietgedaan werden, met een een hele reeks Fed-sprekers herhaalden onlangs dit “hoger voor langer”-standpunt.
Terwijl we dit artikel opstelden, blijft de Big Flip-these spelen. Op 24 februari kwam de Core PCE-prijsindex hoger uit dan verwacht.
Hieronder ziet u het verwachte verloop van de Fed Funds-rente in oktober, december en in het heden.
Ondanks de desinflatie CPI-metingen op jaarbasis gedurende een groot deel van de tweede helft van 2022, is de aard van dit inflatoire marktregime iets dat de meeste marktdeelnemers nog nooit hebben meegemaakt. Dit kan leiden tot het idee van “voorbijgaande” druk, terwijl de inflatie in werkelijkheid lijkt te zijn verankerd door een structureel tekort op de arbeidsmarkt, om nog maar te zwijgen van de financiële omstandigheden die sinds oktober sterk zijn versoepeld. De versoepeling van de financiële voorwaarden vergroot de neiging van consumenten om te blijven uitgeven, wat bijdraagt aan de inflatoire druk die de Fed probeert de kop in te drukken.
Met het officiële werkloosheidscijfer in de Verenigde Staten op het laagste niveau in 53 jaar, zal de structurele inflatie op de werkvloer aanhouden totdat er voldoende slapte op de arbeidsmarkt is, wat de Fed zal dwingen de broekriem aan te blijven halen in een poging de inflatie die steeds meer lijkt te verankeren.
Terwijl flexibele componenten van de consumentenprijsindex agressief zijn gedaald sinds hun hoogtepunt in 2022, blijven de plakkerige componenten van de inflatie – met een bijzondere focus op de lonen in de dienstensector – koppig hoog, wat de Fed ertoe aanzet om door te gaan met haar missie om de lucht uit de figuurlijke kamer in de Amerikaanse economie.
Sticky CPI meet de inflatie van goederen en diensten waar de prijzen langzamer veranderen. Dit betekent dat als er eenmaal een prijsstijging komt, deze veel minder snel zal afnemen en minder gevoelig is voor druk die voortkomt uit het krappere monetaire beleid. Met een Sticky CPI van nog steeds 6,2% op jaarbasis van drie maanden, is er voldoende bewijs dat de Fed een “langer hoger” beleid nodig heeft. Dit lijkt precies te zijn wat er wordt ingeprijsd.
Gepubliceerd op 18 februari, herhaalde Bloomberg de houding van desinflatie die terugslaat in de richting van een nieuwe versnelling in het artikel “Fed’s Preferred Inflation Gauges Seen Running Hot.”
“Het is verbazingwekkend dat de daling van de inflatie op jaarbasis volledig tot stilstand is gekomen, gezien de gunstige basiseffecten en het aanbodklimaat. Dat betekent dat er niet veel nodig is voor nieuwe inflatiepieken.” — Bloomberg-economie
Dit komt op een moment dat consumenten nog steeds ongeveer $ 1,3 biljoen aan extra besparingen op het brandstofverbruik hebben.
Hoewel de spaarquote extreem laag is en de totale besparingen voor huishoudens afnemen, wijst het bewijs erop dat er genoeg buffer is om de economie voorlopig gloeiend heet te houden in nominale termen, wat de inflatoire druk aanwakkert terwijl de vertragingseffecten van het monetaire beleid door de economie filteren.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat er een deel van de economie is dat veel minder tariefgevoelig is. Terwijl de gefinancialiseerde wereld – Wall Street, durfkapitaalfirma’s, technologiebedrijven, enz. – afhankelijk is van een nulrentebeleid, is er een ander deel van de Amerikaanse economie dat zeer ongevoelig is voor tarieven: degenen die afhankelijk zijn van sociale uitkeringen.
Degenen die afhankelijk zijn van federale uitgaven spelen een grote rol bij het aandrijven van de nominaal hete economie, aangezien aanpassingen aan de kosten van levensonderhoud (COLA) in januari volledig werden doorgevoerd, wat een nominale koopkrachtstijging van 8,3% opleverde voor de ontvangers.
Ontvangers van sociale zekerheid beschikken in reële termen niet over een grotere koopkracht. De psychologie van een nominale verhoging van de uitgaven is krachtig, vooral voor een generatie die niet gewend is aan inflatoire druk. Het extra geld in sociale zekerheidscontroles zal blijven leiden tot een nominaal economisch momentum.
Core PCE wordt warm
In de Core PCE-gegevens van 24 februari was de maand-op-maandmeting de grootste verandering in de index sinds maart 2022, waarmee de desinflatoire trend werd doorbroken die in de tweede helft van het jaar werd waargenomen en die als tijdelijke rugwind diende voor risicovolle activa en obligaties.
De hot Core PCE-afdruk is van vitaal belang voor de Fed, aangezien Core PCE met name een gebrek aan variabiliteit in de gegevens met zich meebrengt in vergelijking met CPI, gezien de uitsluiting van energie- en voedselprijzen. Hoewel men zich kan afvragen of een inflatiemeter zonder energie of voedsel levensvatbaar is, is het belangrijkste om te begrijpen dat de volatiele aard van grondstoffen van genoemde categorieën de trend kan verstoren met verhoogde niveaus van volatiliteit. De echte zorg voor Jerome Powell en de Fed is een loon-prijsspiraal, waar hogere prijzen hogere prijzen voortbrengen, zich nestelend in de psychologie van zowel bedrijven als arbeiders in een vervelende feedbackloop.
‘Dat is de zorg van Powell en zijn collega’s, die zo’n 1000 kilometer verderop in Washington zitten en proberen te beslissen hoeveel hoger ze de rentetarieven moeten verhogen om de inflatie te beteugelen. Wat Farley beschrijft komt akelig dicht in de buurt van wat in economentaal bekend staat als een loon-prijsspiraal – precies datgene wat de Fed vastbesloten is te vermijden, koste wat het kost.” —- “Jerome Powell’s grootste angst dreigt werkelijkheid te worden op de zuidelijke arbeidsmarkt”
De volgende vergadering van de Fed is op 21 en 22 maart, waar de markt op het moment van schrijven een waarschijnlijkheid van 73,0% heeft toegekend voor een renteverhoging van 25 basispunten, terwijl de resterende 27% neigt naar een verhoging van de beleidsrente met 50 basispunten.
Het toenemende momentum voor een hogere eindrente zou marktdeelnemers enige adempauze moeten geven, aangezien waarderingen op de aandelenmarkten steeds meer los lijken te staan van de kortingen op de rentemarkt.
Een leidende strateeg van Morgan Stanley uitte onlangs deze bezorgdheid tegenover Bloomberg, daarbij verwijzend naar de risicopremie op aandelen, een maatstaf voor het verwachte rendementsverschil op de risicovrije (in nominale termen) obligatiemarkt ten opzichte van het verwachte winstrendement op de aandelenmarkt.
“Dat belooft niet veel goeds voor aandelen, aangezien ze door de scherpe rally van dit jaar de duurste sinds 2007 zijn volgens de maatstaf van de risicopremie op aandelen, die een niveau is binnengegaan dat bekend staat als de ‘death zone’, zei de strateeg.
“De risico-rendementverhouding voor aandelen is nu ‘zeer slecht’, vooral omdat de Fed nog lang niet klaar is met haar monetaire verkrapping, de rente over de hele curve hoger blijft en de winstverwachtingen nog steeds 10% tot 20% te hoog zijn”, schreef Wilson in een notitie. .
“‘Het is tijd om terug te gaan naar het basiskamp voor de volgende daling van de inkomsten’, zei de strateeg – nummer 1 in de enquête onder institutionele beleggers van vorig jaar toen hij de uitverkoop in aandelen correct voorspelde.” — Bloomberg, Morgan Stanley zegt dat S&P 500 in maanden met 26% kan dalen
Laatste opmerking:
De inflatie is stevig verankerd in de Amerikaanse economie en de Fed is vastbesloten om de rente zo hoog te verhogen als nodig is om de structurele inflatiedruk voldoende te verminderen, wat waarschijnlijk zal vereisen dat zowel de arbeidsmarkt als de aandelenmarkt in het proces worden gebroken.
De hoop op een zachte landing die veel gesofisticeerde beleggers aan het begin van het jaar hadden, lijkt te vervliegen, aangezien ‘langer hoger’ de belangrijkste boodschap was die de markt de afgelopen dagen en weken uitzond.
Ondanks dat ze bijna 20% onder het hoogste punt ooit liggen, zijn aandelen vandaag duurder dan op het hoogtepunt van 2021 en het begin van 2022, vergeleken met de tarieven die worden aangeboden op de Treasury-markt.
Deze omkering van aandelenkoersen ten opzichte van Treasuries is een goed voorbeeld van de Big Flip in actie.
Vind je deze inhoud leuk? Abonneer nu om PRO-artikelen direct in je inbox te ontvangen.
Relevante eerdere artikelen:
- Geen beleidswijziging in zicht: “Hoger voor langer” tarieven aan de horizon
- Ontkoppeling ontkenning: de risico-op-correlaties van Bitcoin
- Een verhaal over staartrisico’s: het Fiat Prisoner’s Dilemma
- Een opkomend tij tilt alle boten op: Bitcoin, risicoactiva springen omhoog met verhoogde wereldwijde liquiditeit
- On-Chain-gegevens tonen ‘potentiële bodem’ voor Bitcoin, maar macro-tegenwind blijft
- PRO-marktsleutels van de week: 20-02-2023